Zamki pod wzglêdem ryglowania dzielimy na symetryczne i niesymetryczne.

Pierwsz± grup± s± zamki z zaryglowaniem niesymetrycznym.
Trzon zamkowy ma tylko jeden wystêp (rygiel) odsuniêty znacznie od czo³a w kierunku ¶rodka d³ugo¶ci zamka.
Jest to najgorsze i najniekorzystniejsze ryglowanie, jakie tylko mo¿e byæ. Jak wiadomo pomiêdzy dnem ³uski a czo³em zamka wystêpuje pewien luz, jak równie¿ wystêpuje luz boczny zamka w komorze zamkowej. Podczas strza³u czo³o zamka otrzymuje mocne uderzenie, na wskutek niesymetrycznego umieszczenia rygla i jego oddalenia od czo³a, nastêpuj± wtedy bardzo szkodliwe boczne wibracje w czasie strza³u, niekorzystnie wp³ywaj±ce na celno¶æ i skupienie pocisków, dodatkowo obci±¿enia przenoszone s± na znaczn± d³ugo¶æ trzonu zamkowego a¿ do jego rygla, co wp³ywa niekorzystnie na wytrzyma³o¶æ broni z takim systemem ryglowania. Ten system ryglowania nie znalaz³ zastosowania w broniach produkowanych przez ostatnie 100 lat.

Druga grupa zamków, to zaryglowanie symetryczne
a) z ryglami w tylnej czê¶ci zamka
b) z ryglami z przodu przy czole zamka

Zamki z symetrycznymi ryglami, ale umieszczonymi w tylnej czê¶ci trzonu zamkowego s± ulepszon± konstrukcj±, zamka wy¿ej opisanego, która równie¿ nie znalaz³a praktycznego zastosowania, ze wzglêdu na g³ówn± wadê, któr± jest silne obci±¿enie w czasie strza³u ca³ej d³ugo¶ci trzonu zamkowego. Im dalej odsuniête s± rygle do ty³u, tym wiêksze wystêpuj± boczne odchylenia, które powoduj± szkodliwe wibracje czo³a zamka niekorzystnie wp³ywaj±ce na celno¶æ broni.
To konstrukcja archaiczna, która nie znalaz³a zastosowania przez ostatnie 100 lat z jednym ma³ym wyj±tkiem, ten przestarza³y system znalaz³ zastosowanie w broni Manlicher £ucznik. U³atwi³o to proces produkcji i zmniejszy³o koszty wytwarzania zamka, ale nie przynios³o chwa³y broni i jej konstruktorom. W³a¶nie za ten system ryglowania broñ by³a krytykowana i przesta³a siê sprzedawaæ w Europie.
Dopiero kilka lat temu konstruktorzy z firmy Manlicher stanêli na wysoko¶ci zadania, opracowali nowy model sztucera o nazwie SBS, pogrubiono w nim na ca³ej d³ugo¶ci trzon zamkowy w celu jego usztywnienia (oraz lepszego wra¿enia optycznego), gruby i sztywny zamek uniemo¿liwia powstawanie bocznych wibracji przy strzelaniu z silnych kalibrów, natomiast rygle umieszczono zgodnie z najlepsz± zasad±, czyli z przodu.

Zamek z symetrycznymi ryglami z przodu, tu¿ przy czole zamka jest najlepszym rozwi±zaniem, znalaz³ powszechne zastosowanie. Natomiast, najdoskonalszym rozwi±zaniem sposobu ryglowania miêdzy innymi pod wzglêdem najlepszego wp³ywu na celno¶æ broni i bezpieczeñstwo, jest system zastosowany w… Mosinie, dlatego, ¿e, ca³y nabój schowany jest w komorze nabojowej, wystaje tylko kryza.

Konstrukcja tego zamka jest unikalna i niespotykana na ¶wiecie, mianowicie krótki trzon z ryglami w czasie prze³adowywania przesuwa siê razem z zamkiem, natomiast w momencie zaryglowania jest roz³±czony i oddzielony od pozosta³ego trzonu zamkowego, zalet± tego rozwi±zania jest, ¿e w momencie strza³u obci±¿enie nie przenosi siê na pozosta³± czê¶æ zamka. Dodatkowo krótki trzon ryglowy z dwoma symetrycznymi ryglami w czasie strza³u szybko i równo uk³ada siê do powierzchni oporowych, korzystnie wp³ywaj±c na celno¶æ broni. Zamek posiada potê¿ny zapasowy rygiel w postaci wystêpu z r±czk±.
Niestety skomplikowana i kosztowna produkcja tego typu zamka i niedopracowanie niektórych pozosta³ych elementów spowodowa³a, ¿e zastosowanie ograniczy³o siê tylko do konstrukcji Mosina.

Drugim po Mosinie jest zamek zastosowany w Remington Mod. 700, w którym czo³o zamka nasuwa siê na wystaj±c± z komory nabojowej ³uskê, która uniemo¿liwia powstanie szkodliwych bocznych ruchów zamka.
W po³owie ubieg³ego wieku Roy Weatherby bazuj±c na konstrukcji zamka w karabinie Rossa - Eleya bêd±cego na wyposa¿eniu armii kanadyjskiej wprowadzi³ w swojej broni zamek z zaryglowaniem wieloryglowym.

System wieloryglowy powszechnie stosowany w broni Weatherby spe³nia swoje zadanie bezpiecznego ryglowania i pozytywnego wp³ywu na celno¶æ pod jednym warunkiem, ¿e wszystkie wystêpy ryglowe równomiernie przylegaj± do p³aszczyzn oporowych w komorze zamkowej i idealnie z nimi wspó³pracuj±, bez luzu. Przy produkcji seryjnej nie zawsze mo¿liwe jest spe³nienie tego warunku, czê¶æ rygli bêd±cych na zamku mo¿e nie przylegaæ dostatecznie, tylko „wisieæ w powietrzu” obci±¿enia nierówno siê wtedy rozk³adaj± na wszystkie rygle, i po strzale z silnego kalibru nie mo¿na otworzyæ zamka. Równie¿ zamek dostaæ mo¿e szkodliwych wibracji, w sytuacji, gdy tylko czê¶æ rygli przylega np. jedn± stron±.
W przypadku posiadania broni z takim zaryglowaniem, i stwierdzenia, ¿e ma wiêkszy rozrzut ni¿ podaje norma fabryczna nale¿y oddaæ broñ do rusznikarza celem sprawdzenia przylegania wszystkich wystêpów ryglowych, i w razie potrzeby ponownego ich spasowania.
Istnieje wiele sztucerów ró¿nych producentów, w bardzo silnych kalibrach, ale wiêkszo¶æ z nich posiada tylko dwa solidne rygle z przodu i to wystarczy.

Ksi±¿ê Eustachy Sapieha i Pawe³ Kardasz w swojej ksi±¿ce "Safari, Polowania w Afryce Wschodniej i Po³udniowej" pisze na str. 62, 68 i 114 „...unikaæ broni Weatherby w silnych kalibrach, gdy¿ ma tendencje do czêstego zacinania siê, (...) Na dodatek prze¶laduje j± przypad³o¶æ typowa dla najwiekszych kalibrów Weatherby - zamek po strzale potrafi sie dokumentnie zaci±æ.(...) Najlepiej sprawdza siê najpierwotniejszy - wiêc najprostszy - system Mausera”.
Blokowanie siê zamka po strzale wynika w³a¶nie z nadmiernej ilo¶ci rygli i chocia¿ niektórzy uwa¿aj± zamek Weatherby za najsolidniejszy, nie bez powodu cztery najs³ynniejsze angielskie firmy produkuj±ce sztucery nawet w najsilniejszych kalibrach stosuj± sprawdzony dwuryglowy system Mausera, dlatego ¿e dwa rygle lepiej siê u³o¿± ni¿ 6 czy 9. Natomiast w popularnych s³abych i ¶rednich kalibrach, system wieloryglowy sprawdza siê niezawodnie.

Waldemar Lakowski